Aitziber San Roman Pasaiako Udal Euskaltegiko irakaslea dugu. Urte luzez aritu da irakasle eta baita zuzendari lanetan ere. Duela hainbat urte hasi zen irakasleen formazioan eta gaur egun on-line ikastaro bat prestatzen dihardu, besteak beste.

Ez dut uste saltoa horren handia denik. Jakina, bere momentuan ikaragarria iruditu zitzaidan, baina aitortu beharra daukat erronkak gustuko ditudala eta lankideei ikastaroa ematea proposatu zidatenean, aukera ona iruditu zitzaidan; izan ere, ikastaro bat prestatzean, hamaika buelta ematen diozu gaiari eta horrek lagundu egiten dizu gaiaz hausnartzen.

Zer suposatu duen niretzat? Batetik, hainbat gairi beldurra galtzea: konturatu naiz sekulako potentzialtasuna dagoela gurean, baina berriaren aurrean uzkur agertzen garela, askotan gure jardunean berri horretatik hainbat kontu aplikatzen ari garela ikusi gabe; bestetik, eta hori da, nire ustez garrantzitsuena, lankide pilo bat ezagutzeko zein haien eta gure jarduerez hausnartzeko aukera izan dut. Azken hori izan da, dudarik gabe, aberasgarriena.

Inpresioa dut gurean euskararekin zerikusi duen orok garrantzi handiagoa duela ikaskuntzarekin lotura duenak baino; eta nik, berriz, uste dut irakasleak behar dugula izan ezeren aurretik eta, hortaz, ikas-prozesuari txertatutako gaietan trebatu behar dugula: direla ikas-estiloak, dela estrategiak, dela autonomia, dela erroreen analisia eta trataera, dela motibazioa, dela talde-dinamika...

 

Ikaskuntzaz sakontzeak ekarriko du berez hizkuntzan sakontzea, baina sakontze hori ikasleen beharrei begira egin behar dugu. Hizkuntzaren alderdi pragmatikoa ezagutu behar dugu: zergatik eta noiz erabiltzen dugu adierazpideren bat eta zergatik eta noiz beste bat? Horrelako galderak gidari, hausnarketa egin behar dugula uste dut. Niri, behintzat, zer pentsa ematen dit kalean entzuteak euskaldun berriek (gure ikasleek, alegia) euskara bizigabea eta traketsa erabiltzen dutela, askotan horren errudun izango balira bezala, gainera. Uste dut hor lan handia dagoela eginkizun, baina beti, eta lehengo harira nator, ikasleei euskara erabiltzen nola lagun diezaiekegun buruan dugula.

Batez ere, egiten dugunaz hausnartzeko ohitura hartzea: geure buruari galderak egitea eta egindakotik ikasten saiatzea. Txalogarriak dira horretara bideratuta egin diren eta egiten diren hainbat saio (ikastaro, mintegi eta jardunaldiak, besteak beste). Dena dela, inpresioa dut oraindik ere ez diegula behar besteko gogoz heltzen. Agian, ohitura eta kultura arazoa izango da. Bestalde, gure mundutik harantzago dagoenari begiratzen ere hasi behar dugu. Zer gertatzen ari da hizkuntzen ikaskuntzan gainontzeko herrialdeetan? Zertan ari dira ikerlariak? Zeintzuk dira Europa mailan egiten diren planteamenduak? Horretaz guztiaz kezkatzen hasi behar dugula uste dut, atzean geratzeko arriskua baitugu.

Erronka ezberdin ugari dituztela iruditzen zait, baina, garrantzitsuena, egiten dena ebaluatzea. Ikasleen ebaluazioaz hitz egiten da, zenbaitetan irakasleenaz ere bai baina oso gutxitan kezkatzen gaitu euskaltegiaren ebaluazioak. Horretaz aparte, irakasleei lanean laguntzeko bitarteko egokiagoak bilatzen saiatu beharko genuke eta hori ere, neurri handi batean, euskaltegiaren lana da.

Pentsamendu unibertsaleko klasikoak sarean dira euskaraz.

Bizkaiko Foru Aldundiak bere web-gunean jarri berri duen hiztegia duzue hau.

Euskaltzaindiak normalizatutako hainbat toponimo edo leku izen biltzen dituen datutegia da hau. 

Bizkaiko herrietan egiten den euskararen berri aurkituko dugu hemen hainbat modutara: grabazioak entzunez, testuen transkribapenak eta barriemalearen datuak ikusiz, eta abar.

Iñaki Ugarteburuk sortutako ikastaro birtuala duzue hau.