Ikastaroak,
mintegiak, hitzaldiak, jardunaldiak... Irakasleon formaziorako
ezinbesteko ekitaldiak dira, dudarik gabe. Atal honetara horietako batean
aritu osteko oharrak, laburpena edo gogoetak ekarriko ditugu
HIZNET
1. Zer da HIZNET?
Hizkuntza Plangintzarako Ikastaroa. Halaxe definitzen dute
internet bidez garatzen den ikastaro hau antolatu eta bultzatzen
dutenek: Eusko Ikaskuntzak, EHUko Soziologia Fakultateak, UEUk eta SEI
elkarteak. Euskararen normalkuntzarako lagungarri izan daitekeen ezagutza
kualifikatua eta sistematikoa eskaintzea da ikastaro honen helburu nagusia.
Helburu honen azpian azaltzen dira helburu zehatzago hauek:
 |
Soziolinguistikaz oinarrizko
ezagutza eskaini.
|
Hizkuntzaren egoeraren berri
zehatza jaso ahal izateko beharrezkoak diren metodologiez eta teknikez
jantzi.
|
Hizkuntza egoera hobeto
ulertzeko eta normalkuntzarako bidean hartu beharreko estrategiak
finkatzeko lagungarriak diren oinarri teknikoak eskaini.
|
Euskararen normalkuntzaren
plangintzarako metodologiez eta lanabesez jantzi.
|
Hizkuntza gutxituei teknologia
berrien eskutik datozkien erronkak eta eskaintzen zaizkien aukera berriak
ezagutu.
|
Euskararen egoeraren berri
zehatza eskaini. |
| | | | |
Programa oparo hau bost jakintza-sailetan integraturiko irakasgai
ezberdinetan garatzen da. Hona hemen, adibide gisa, irakasgai batzuen
izenburuak: Hizkuntza gutxituak nazioarte mailan, Soziolinguistikaren
oinarrizko kontzeptuak, Ikerketa soziolinguistikorako metodologiak
eta teknikak, Gizarte psikologia: Motibazioak, hizkuntza jarrerak, Normalkuntza
saioak administrazio publikoan, Euskara eta teknologia berriak...
Bi eratara buru daiteke ikastaroa:
|
Ikastaro osoa eginez. Honek
zera suposatzen du: programa osotik 200 orduko irakasgaiak jarraitzea,
gehi ikastaro bukaerako sakontze egitasmoa burutzea (50 ordu inguru)
|
Moduluka: ikasturte
bakoitzean gutxienez 70 orduri dagozkion modulu edo irakasgaiak osatu
behar dira.
|
|
Ikastaro hau hartzaile askori dago zuzendua: zer esanik ere
ez, gaur egun euskara teknikari lanetan dihardutenei edo egunen batean
horretan aritzeko asmoa dutenei, unibertsitate ikasketak burutu
dituzten ikasleei, euren formazio eta titulazioaren osagarri gisa, eta baita
euskalgintzako euskaltzale edo euskararen inguruan dihardutenei ere.
2. Lan egiteko prozedura
Lehenengo lerroetan esan dugun bezala, internet bidezko ikastaroa dugu
HIZNET. Lanean hasteko, programa osatzen duten irakasgaien zerrenda aurkeztu
ziguten, izenburua, irakaslea eta ordu kopurua zehaztuta. Batzuk (gehienak)
derrigorrezkoak dira eta 120 orduko dedikazioa suposatzen dute; gainontzeko
80ak aukerako irakasgaien artean osatu behar ditugu. Aukerako hauen
hautaketa egin behar izan genuen matrikularekin batera (ikastaro osoa
egiteko aukera eginez gero, noski).
Hautatutako gai guztiek beren bidalketa eguna dute. Lehenengoa, jakina,
ikasturte hasieran bidali ziguten, denoi batera. Gainontzekoek ere badute
egutegi estandar bat, baina berauek jasotzeko aurretik duten irakasgaiaren
ebaluazioa burutu behar da. Hau egin ezean, ez dago hurrengo irakasgairik.
Irakasgai bakoitzerako, eskuarki, bi asteko epea izaten da.
2.1. Irakasgaiaren ebaluazioa
Bi ariketa motak osatzen dute ebaluazioa:
|
Testa, 10 galderakoa, a), b),
c), d) itxurakoa. Irakasgaiaren tamainaren arabera, test bakarra edo bi
izan dezake. Dena den, ebaluazio ariketa mota hau irakasgairen baten
batean falta izan da. |
|
Ariketa praktikoa, elaborazio
pertsonalagoa eskatzen duena. Irakasgaian planteatzen den kontu nagusiaren
nolabaiteko sintesia izan daiteke edo irakasgaian planteatzen den harira,
kasu praktiko bati eman beharreko erantzuna. |
2.2. Irakasgaien planteamendua
Gaia posta elektronikoz bidaltzen da. Baina bada
web orrian irakasgaiei eskainitako tartea. Bertan irakasgai bakoitzaren
azpian honako atal hauek daude:
|
|
Ebaluazioa (arestian aipatu
ditudan atalez osatua: testa, ariketa praktikoa, lan hoberenak ikusi)
|
Material osagarria:
irakasgaiaren laburpena, bibliografia
|
Irakasgaia ebaluatzeko bidea
(oso sinplea: oso ona, ona...)
|
Irakasleari galderak egiteko
aukera
|
Bestelako materiala:
dokumentu ofizialak, adierazpenak...
|
| | | | |
2.3. Sakontze egitasmoa
Ikastaroa bukatu aurretik egin beharreko lan
praktiko sakonagoa da sakontze egitasmoa, 60 bat orrialdekoa. Antolatzaileek
gai zerrenda bat eta gai bakoitza zuzenduko lukeen irakaslearen izena
proposatzen ditu, baina norberak nahi duena proposa lezake.
Egutegi finko bat dago egitasmo hau aurrera
eramateko: gabonak orduko 3 gai proposatu, ondoren erabaki, lan proposamena
bidali, berau zuzendu - onartu eta burutu.
2.4. Saio presentzialak
Lau izango dira guztira ikastaro osoan zehar.
Momentuz bakarra izan dugu eta lerro hauek irakurtzen dituzuenerako
bigarrena ere egina izango da. UEUk Eibarren duen egoitzan burutzen dira
larunbat goizetan. Bertan, hasieratik (edo saiotik saiora) eman diren
irakasgaien inguruan antolatzen dira lan-taldeak (irakasgaiko bat).
Irakasgai bakoitzari dago(z)kion irakasleak/ek sarrera bat egin ondoren,
ikasleon galdera, iradokizun eta eskaerei erantzuten saiatzen dira.
3. Orain arteko balantzea
Oso inpresio ona dugu orain arte jasotako gaien
eta egindako lanaren gainean. Badakigu balantzeak eta iritziak ematerakoan
pisu handia daukala gai edo arlo horrekiko norbere zaletasunak, interesak...
Eta, alde horretatik begiratuta, oso interesgarria eta aberasgarria iruditu
zaigu orain arteko lana; bereziki, abenduaren bukaeran izan genuen saio
presentziala. Irakasleek bertan aurkeztutakoak eta, jarraian, irakasle eta
ikasleon artean sortutako elkarrizketak arlo akademikoan gutxitan sentitu
izan dugun satisfazioa eskaini ziguten.
Ikastaroak baditu, gure ustez, zenbait gabezia,
nagusiena irakasgai bakoitzari dagokion ebaluazio osteko irakasleen feedback
urri samarra...; baina, akatsen gainetik, beronen interesgarritasuna eta
etorkizunerako izan dezakeen erabilgarritasuna azpimarratu nahi genituzke.
Eta, honen haritik, zera planteatu nahi genuke:
Euskaltegiok badugu honetan ezer irabaztekorik? Erantzuna: bai. Eta erantzun
borobil hau azkenaldian bizi dugun krisialdian kokatu nahi genuke.
Asko idatzi da krisialdi honen arrazoiez, zergatiez...; eta diagnostiko
honetan asmatzeak pisu handia izango du balizko konponketa batean. Baina,
honekin batera, argi dagoelakoan gaude etorkizunari begirako irtenbide
berrien bila hasi beharra dagoela. Hauetariko bat, dudarik gabe, merkatu eta
demanda berrien bila aritzea; hau da, orain arte izan ez ditugun ikasleen
bila abiatzea orain arte egin ez dugun eskaintzarekin. Hau guztia herri
mailako balizko hizkuntza plangintza batekin izango luke lotura: inguruaren
diagnosia, euskaldundu beharreko sektore garrantzitsuen identifikazioa,
berauei begirako eskaintza berezitua... Euskaltegien berezko zeregina
beharko lukeen hau gure gain hartzera bultzatzen gaitu bizi dugun egoerak.
Honetarako guztirako HIZNET programa tresna oso
baliagarria da. Aurtengoa bigarren edizioa da. Orain arteko arrakasta
ikusita, hirugarrena ere izango dugulakoan gaude.
Aitor Etxebarria
Santurtziko Udal Euskaltegia
Gogoeta bultzatzea du helburu atal honek. Arlo korapilatsu asko
dira geure eguneroko jardunean. Horiek konpartitzea eta
elkarrekin hausnartzea mesedegarria izango ahal da!
URTEBETE GEROAGO
Ilusioa eta beldurra elkarrekin ibiltzen dira bizitzan zehar ibilbide berri
bati ekiten diogunean eta ilusioa gailentzen denean lortzen dugu bidean
aurkitutako oztopo guztiei aurre egitea.
Horrela egin dugu guk ere urtebete! Bai,
lagunok, urtebete egin du gure aldizkari honek. Helburuak oso argiak ziren,
bitartekoak ere bai; jendearen erantzuna ez, ordea. Eta urtebeteren buruan,
gure egitekoa osatzen duten gainontzeko ataletan egin ohi dugun bezalaxe,
prozesuaren eta emaitzaren ebaluazioa egiteko garaia iritsi zaigu. Izan ere,
ebaluatu ezean ezingo genuke jakin zer hobetu behar den; eta hobetzekoak
izan, badira, jakina!
Gure asmoa irakasleon komunitateari tresna berri bat eskaintzea zen. Gure
arteko komunikazioa areagotzeko tresna, Helduen Euskalduntzean ez ezik,
hizkuntzen irakaskuntzan zer gertatzen ari den errazago jakiteko eta azken
finean, gure lana hobetzeko. Tresna aldizkari elektroniko labur bezala
planteatzean, hurbiltasuna eta erosotasuna genituen gogoan, nahiz eta
jakin asko direla oraindik posta elektronikoa sarriegi erabiltzen ez
dutenak. Hilabetekaria izatea nahi genuen gainera, maiztasun horrek
bitartekoen eta helburuen arteko oreka mantenduko zuelakoan. Gora behera
asko izan dira bidean baina harro esan dezakegu genituen helburuak bete
ditugula eta datuen arabera, 216 harpidedunek jasotzen dute hilero-hilero
gure aldizkari hau.
Harpidedun-kopurua garrantzitsua da baina ez luke
guretzat inolako esanahirik izango ez bageneki jasotze horrek baduela
berarekin erabilera. Izan ere, erabiltze horrek ematen baitio tresna izaera
gure aldizkariari. Gure komunitatea txikia eta hurbilekoa izaki, ez dugu
inolako zailtasunik izan irakasle askoren iritzi eta usteak jasotzeko, eta
horietan oinarriturik esaten dugu erabilerara iritsi garela. Erabilera
horren nolakotasuna ere garrantzizkoa da ez baitzen gure helburua ezer
irakastea, hainbat ideia eta hausnarketarako puntu eskaintzea baizik.
Irakasleongan zer pentsatu eta zer eztabaidatu sortu badugu, geure helburua
bete dugu.
Lan handia ekarri digu eta ez diogu inori azaldu behar ez dela gurean
bereziki lan honetan ari denik. Bestelako lanak egin eta lan berri hau ere
gure gain hartzeak askotan nekea eta hainbat haserre ere ekarri dizkigu,
jakina. Hala ere, bidean aurrera egiteak sortzen duen ilusioarekin
gainditu ditugu oztopoak eta horrelaxe segitzeko asmoa dugu. Ziur gaude
izango direla bidean lagunduko digutenak eta ez dugu zalantzarik gauza
gehiago eta hobeto lortuko ditugula.
Dena ez da nahi bezain ona, ordea. Kontziente gara oso gutxi izan direla
kanpokoen ekarriak, hainbat gairen trataerak ez duela behar besteko
sakontasunik izan... Horren adibide izan daiteke gorago aipatutako
iritziak ez ditugula aldizkariaren bidez jaso, ahoz baizik. Argi erakusten
du horrek oraindik ere ohitura eskasa dugula bitarteko berriak erabiltzeko
eta horri ere eragin beharko zaio, berandu baino lehen. Hitz batean,
oraindik ere kontu asko hobetu behar dugu baina orain arteko esperientzian
oinarrituta aurrera egingo dugu. Hori bai, guztion laguntzarekin; azken
finean, Helduen Euskalduntzean ari garen guztion behar bati erantzun
nahian ari gara eta elkarren berri izatea, gure eremuan gertatzen ari
denaz jabetzea, eztabaidarako guneak bilatzea eta ideia trukaketak sortzen
duen aberastasuna lortzea guztion kezka eta aldi berean akuilu da.
Pedro Lonbide
Santurtziko Udal Euskaltegia
Helduen Euskalduntzean badira zeresan handia
duten profesionalak. Atal honetan horien esanak eta iritziak biltzen
saiatuko gara, elkarrizketa-formatuan
Mari Jose Latorre
Trapagarango Udal Euskaltegiko zuzendaria dugu iaztik aurrera. Lehenago,
ordea, bertako eta Santurtziko Udal Euskaltegiko irakasle izan da.
Zuzendaritzan beste hiru urte ere egin zituen. Beraz, euskaltegi bat eta
zuzendaritza-lanak zer diren ondo baino hobeto daki.
Zein da zuzendari baten lana udal euskaltegi batean?
Puntu honetan oso garrantzitsua da udal euskaltegiaren
zenbait berezitasun aldez aurretik zehaztea. Neurriak, adibidez,
zerikusi ikaragarria du kontu honetan. Euskaltegia handia, ertaina edo
txikia izateak aldagai piloa ipintzen du dantzan: idazkari akademikoa
izatea edo ez izatea, irakasle guztiak elkartu ahal izatea, ardurak
banatzea, koordinazioa egin ahal izatea...
Zuzendariaren lanaren aurrean, ordea, bada aurrekoak
baino eragin handiagoa duen puntu bat: euskaltegia autonomiadun
erakundea izatea edo udalaren pean zuzen-zuzenean egotea.
Nik neureaz baino ezin dudanez hitz egin, esan behar dut
gure euskaltegia txikia dela (dimentsionamendua sei irakaslekoa da) eta
ez daukala autonomiarik. Honelako zentro batean zuzendariak udala,
euskaltegia eta HABEren arteko zubi izan behar du, irakasle batzaren
bozeramale, arlo pedagogikoa eta administratiboaren koordinatzaile...
eta ahaztu ezineko zeregina eskolak ematea da.
Ohikoa hiru urtez aritzea da. Epe hori egokia iruditzen al zaizu?
Uste dut epe hori egokia dela; kontuan hartu behar dugu
lehenengo urtea zeregin berria ezagutzen joaten dela. Behin tokian
zentratuta, egindako ahaleginari errentagarritasuna eman behar zaio.
Bestalde, laburragoa izateak denborari pasatzen utzi eta
egin beharrekoak hurrengoari lagatzeko tentazioa ekar dezake; luzeagoa
izatea... ez, mesedez!
Zeintzuk izaten dira arazo nagusiak?
Eguneroko jardunari lotutako erabaki gehienak udaletxean
hartzen direnez eta hauek irakaskuntza munduaz ezer gutxi dakitenez,
udaletxekoei gure lanaren ezaugarriak transmititzea da, segur aski,
lanik nekezena.
Zer laguntza-mota behar izaten du zuzendariak?
Laguntza mota guztiak dira ondo etorriak edozein lanetan.
Zuzendariarenean oso-oso garrantzitsua da bulegariarena, hau delako arlo
burokratikoaren jarraipena egiten duena eta arlo burokratikoa delako
irakasleoi arrotzen egiten zaiguna. Gainontzeko irakasleen aldetik
eskertzekoa izaten da erabakiak hartzen laguntzea; zerbait egiteko
konpromisoa hartzen denean, akuiluarekin atzetik ibili barik egitea;
udalaren aurrean jokatu behar duzun papera ulertzea...
Formazio berezia izan al duzu? Beharrezko izango litzateke?
Prestakuntza berezirik ez dakit behar ote den, azken
finean epe baterako lana izaten da-eta. Hala ere, uste dut ikasturte
hasieran egon beharko litzatekeela nolabaiteko hitzaldi edo
jardunaldiren bat zuzendari berriei lan honen berezitasunak
jakinarazteko.
Dena dela, badago ezjakintasuna konpontzeko nik sarri
erabiltzen dudan bide erraz-erraza: dakienari galdetzea.
Alde onik ere izango du lan horrek, ezta?
Galdera planteatuta dagoen modua ikusita, badirudi
zuzendaritza era ezkorrean ikusten dugula, ez dut uste nik hain beltz
jarri dudanik. Harira etorrita, baditu alde onak eta bat baino gehiago
gainera:
|
Gure lana eguneroko eskola prestatu eta ematea baino
gehiago dela jakitea.
|
| Geure euskaltegitik kanpo gertatzen denaren berri
izatea. |
| Bestearen lekuan jartzen ikastea. |
| Lan ordutegi malguagoa. |
| Soldata. |
Alde onak eta txarrak baloratuta, merezi al du lan horretan
aritzeak?
Uste dut zuzendaritzatik pasatzea ona dela norbere
buruarentzat eta euskaltegiarentzat. Ezagutzen ez den lana kritikatzea
oso erraza da; baina paper horretan gaudenean zer egiten dugun jakiteak,
agian errazegi hitz egiteko tentaziotik urruntzen gaitu.
Atal honetan helduen
euskalduntzea hizpide hartuta, argitara emandako iritziak eta usteak
ekarriko ditugu, ezagutzea eta gurean eztabaidatzea mesedegarria
izango delakoan
2003ko urtarrilaren 17an
Deia
egunkariak
Helduen Euskalduntzeari dedikatu zion erreportaje
luzea. Hor, besteak beste, Andoni Iturbek HABEko Zuzendari Nagusi Jokin
Azkueri egindako elkarrizketa irakurtzeko modua izan genuen. Daukan
interesagatik hona ekarri ditugu aipatu elkarrizketaren pasarte batzuk.
Hona hemen:
DEBIDO AL DESCENSO paulatino de
matrículas en los euskaltegis, HABE afronta los retos del futuro a
corto plazo a la espera de los resultados de un plan de viabilidad de
los euskaltegis que saldrá a relucir en marzo. Según el director
general de HABE, los nuevos retos de euskaldunización y alfabetización
de adultos requieren una mayor flexibilidad para adecuarse a las
exigencias del alumno. Si en el curso 95/96 se matricularon casi 45.000
alumnos, el curso pasado atrajo la atención de 34.000 alumnos. Las
posibles causas de este descenso podrían ser la influencia de los
modelos de educación, la edad de los alumnos, algunos cambios demográficos
como el flujo migratorio o la tasa de paro y estudios académicos.
| ¿Nos encontramos ante una crisis cíclica? |
Llevamos tres años consecutivos con el
descenso de matrículas y el nuevo contexto nos debe llevar a una
estrategia más flexible. Es verdad que siempre ha habido ciclos pero los
nuevos variables indican que después de tocar techo el descenso es
paulatino.
| ¿Cuál sería la estrategia para atraer
al alumnado? |
Los alumnos piden más flexibilidad. En la vorágine
actual, la gente programa su vida y para aprender euskera es necesario un
proceso de aprendizaje largo. El alumno debe tener la posibilidad del
autoaprendizaje, acceso a las nuevas tecnologías. Se trata de una
tendencia que va en aumento. Los euskaltegis deberán adecuar su oferta a
las necesidades específicas del alumnado: con cursos para la administración
pública, a comerciantes,... Si antes nos venían los alumnos, ahora
debemos atraerlos nosotros.
(...)
| Tras la diversificación de la enseñanza
en euskera (euskaltegis, autoaprendizaje...), ¿la calidad de la oferta
también ha aumentado? |
La calidad es esencial, la forma
de enseñar, cubrir las expectativas del alumno... en base a ello se tomarán
las decisiones. El alumno es cada vez pragmático.
| Para muchos alumnos el autoaprendizaje y
la oferta multimedia son demasiado caros. |
Sí, pero ofrecen otras variables. Se ha
invertido bastante en esa oferta que debe ir renovándose cada año. Es un
servicio que también permite el contacto semanal con el profesorado y
refuerza la autonomía del propio alumno. El que requiere este servicio ya
sabe de antemano sus características.
(...)
|
Todos los euskaltegis ya están
homologados. ¿La profesionalización del profesorado es real?
|
Sí, los tiempos de la
militancia ya quedaron atrás. Los profesores trabajan con un mínimo de
condiciones de trabajo.
|
Los resultados de los planes estratégicos
y de euskaldunización (el de Osakidetza, etc.) son a largo plazo. ¿Es
cuestión de tiempo?
|
Es cuestión de previsión y
capacidad de viabilidad. En el próximo acuerdo de colaboración con los
euskaltegis deberíamos establecer algunos indicadores de calidad y decidir
los objetivos.
| Mientras tanto, los euskaltegis sufrirán
recorte de plantilla. ¿Qué se hará para paliarlo? |
Los representantes de euskaltegis se han
puesto en contacto con nosotros, habrá recortes y se buscarán acuerdos
para que haya la menor cantidad de perjudicados. Hay algunos euskaltegis
que compiten con el que están a su lado, y no pueden llenar los grupos.
Atal honetan
helduen euskalduntzearen inguruan gertaturiko albisteak eta
gertaerak biltzen saiatuko gara
Barearen ostean omen dator
ekaitza. Ez dakigu gurean ere horrelakorik esateko moduan ote gauden, baina
2002ko urritik abendura bitartean izandako artikulu, adierazpen, bilera eta
agerraldien ostean isiltasuna abaildu zen Helduen Euskalduntzearen egoeraren
inguruan.
Orain, berriz ere, hasi
gara albisteak jasotzen. Hona hemen horietako batzuk:
|
2003ko
urtarrilaren 24an bildu zen aspaldiko partez HABEren Batzorde Akademikoa.
|
2003ko
urtarrilaren azken astean IKEIk (eukaltegien bidegarritasunaren gaineko
ikerketa burutzen ari den enpresa) EUDELekin, euskaltegi pribatuetako
titularrekin eta hainbat aditurekin izango ditu bilerak.
|
2003ko
otsailerako HABEren Zuzendaritza Batzordea ere biltzekotan da (hau ere
urtetan deitua izan gabe egon ostean).
|
Euskaltegien
Bidegarritasunaren gaineko ikerketa martxoaren hasierarako egongo da
amaituta
|
(...) |
| | | |
Gai
korapilatsuak asko dira. Atal honetan iritzi-miritzi jardungo
dugu
HIZKUNTZA ESKAKIZUNEN
AZTERKETAK DIRELA-ETA
Aurreko asteetan Herri Arduralaritzaren Euskal Erakundeak (HAEE-IVAP)
hizkuntza eskakizunak egiaztatzeko 2002ko bigarren deialdia antolatu du.
Deialdiari zegozkion probak burutu eta, azken deialdietan ohi bezala, oso
azterketari gutxik gainditu dute hirugarren hizkuntza eskakizunaren
azterketa-proba; Donostiako azterketetan, esaterako, Atariko Proba
gainditu zuten 100 lagunetatik 2k gainditu zuten idatzia.
Aztertzaile-lanetan aritu garen batzuei kezka sortzen digu emaitzak hain
kaskarrak izateak; baina, kezkak kezka, deialdiak joan deialdiak etorri,
ez dirudi egoeraren atzean zer dagoen jakiteko inork ezer egiten duenik.
Horrexek larritzen nau ni gehien eta hori dela-eta ari naiz lerro hauek
idazten.
Aurrera egin aurretik, ordea, zilegi begit ohar bat egitea. Hirugarren
hizkuntza eskakizuna egiaztatzeko proben emaitzez arituko naiz eta
delakoak noizbait zuzendu ditugunok ongi dakigu idazlanaren bitartez
frogatzen dutela azterketariek maila duten ala ez ¾azken
deialdian, kasu, ez dakit cloze-testa gainditu ez zuenik egon ote zen eta,
egotekotan, oso gutxi izan ziren¾ . Hortaz,
azterketak edo probak aipatzean, idazlanez jardungo dut.
Esan dut ez dudala ikusten egoera aztertzeko saiorik egiten denik.
Aztertzaileek komentatu egiten dugu mailarik ez duen jendea aurkezten
dela, baina hortxe uzten dugu kontua. Hau da, idazlanek maila eskasa
erakusten dute, bai, baina... zergatik? Gaiak ikerketa sakona merezi duela
uste dudanez, arakatu beharko liratekeen hainbat ildo aipatuko ditut.
Ukaezina da mailarik ez duten azterketariak aurkezten direla. Hauen
artean, seguraski gehiegi sinplifikatuz, bi multzo bereiztu behar direla
uste dut: lehen multzoan, aurreko deialdian bigarren hizkuntza eskakizuna
gainditu (zenbaitetan konpentsazio-sistemaren bidez) eta froga egin nahi
izaten dutenak lekutuko nituzke eta bigarrenean, hirugarren hizkuntza
eskakizuna denbora luzez prestatu ondoren aurkezten direnak. Lehenengo
multzokoei buruz pare bat galdera: zerk bultzatuta aurkezten dira? Eta,
behin aurkeztuta, nola liteke horiek atariko probak eta cloze-testak
gainditzea? Ez dakit zenbat diren lehen multzo horretako azterketariak ¾datuek
berehala utziko lukete agerian¾ , baina ni
gehiago larritzen naute bigarren taldean kokatu ditudan horiek. Hauen
inguruan, berriz, hona hemen galdera: zergatik ez da nahikoa jaso duten
prestakuntza?
Baina, aurrekoekin batera, egon badaude maila izan eta proba gainditzen ez
duten azterketariak ere. Zergatik? Berriro diot aztertzeko moduko auzia
deritzodala, hala ere, hipotesi bat aurreratzera ausartuko naiz. Ez dakit
ez ote ditugun nahasten maila eta maila egiaztatzeko proba. Hirugarren
hizkuntza eskakizuna EGAren baliokidea da eta, beraz, berau egiaztatzeko
idazlana taxutzeko gauza izan behar du azterketariak. Baina... horrela
behar al du? Hirugarren hizkuntza eskakizuna egiaztatzeko probak
administrazioko langileentzat propio sortutakoak izaki, ez al genituzke
horiek langileak buruan prestatu beharko? Hau da, maila frogatzeko, ezin
dira lanean sortzen dituzten bezalako testuak erabili? Horrela jokatzera,
hirugarren hizkuntza eskakizunak ez luke EGAk duen agiri-balio bera
izango, baina... hori al da bilatzen ari dena?
Eta... maila izanagatik, proba gainditzen ez dutenen artean aztertzaileen
irizpideengatik gainditzen ez duten bakar batzuk ere baditugu. Gai honi
nolabait heldu bazaio ere ¾eta horretarako,
hain zuzen, antolatzen dira bateratze-saioak¾
honetan ere denok ahalegin handiagoa egin behar dugulakoan nago.
Ikusten denez, galderak mahaigaineratu besterik ez dut egin. Jakin badakit
zeregin hori oso dela erraza, baina, egiten ez badira, ez zaie sekula
erantzuna bilatzen hasiko.
Aitziber San Roman
Pasaiako Udal Euskaltegia
Askoren ustez Internet-en
dugu etorkizuna. Zer berri dugu sarean, baina?
EUSKALTEGIAK SAREAN
Kaixo
atariko arduradun Aitor Lopez de Aberasturik atari berri bat jarri
du martxan.
ARTIKULUAK SAREAN
Josemari Velez de Mendizabalek Euskonews
& Media aldizkari elektronikoan (195. zbk., 2003ko
urtarrilaren 17tik 24ra) argitara emandako artikulua
Gure gunean azken aldi
honetan egindako aktualizazioak
Atal berriak:
|
Albisteak: Euskararen
eta euskalduntzearen munduko albisteak aurkituko dituzu hemen
|
|
|
